نقاش ‌افسانه‌ای، پت استیر، به همراه گالری هازر و ورث به جهان معرفی می‌شوند

 پت استیر، هنرمندی که در پشت تابلوهای نقاشی‌ انتزاعی متشکل از رنگ‌های مجلل و زیبا قرار دارد، رسما به هازر و ورث، یکی از بزرگ‌ترین گالری‌های جهان پیوست. اولین نمایشگاه او با این گالری، نوامبر امسال در نیویورک برگزار می­شود.

این نمایشگاه که شایعات برگزاری آن برای اولین بار در ستون «رنگ خیس» آرت‌نیوز گزارش شد، جهانی خواهد بود؛ به این معنی که هازر و ورث قادر خواهد بود تا هنر استیر را در تمام 16 گالری خود از جمله نیویورک، لندن، لس‌آنجلس، هنگ­کنگ و زوریخ نشان دهند.نمایشگاه او پاییز امسال در نیویورک با عنوان “رودخانه آبی و آبشارهای رنگین­کمان” همراه خواهد بود که نشان‌دهنده‌ی وفور علاقه‌ی دیرینه‌ی او به طبیعت است.

 پت استیر که اکنون 82 سال دارد، مراحل مختلفی را در زندگی حرفه­ ای خود پشت سر گذاشته که هرکدام  با درجات مختلفی از شهرت همزمان شده است. در حال حاضر، او با فروش زیاد آثارش و نمایش‌گاه‌هایش در موزه‌های حتی بزرگ‌تر، مسلماً بیش از هر زمان دیگری مورد توجه قرار گرفته است.

استیر در طول زندگی حرفه­ای خود تأثیری بر چندین نسل از نقاشان داشته است. کار او نمونه‌های کلیدی از چگونگی همزیستی انتزاع و مفهوم‌گرایی ارائه کرده است.

مارک پایوت، رئیس و مدیرعامل هازر و ورث، در مصاحبه­ ای گفت که او یک نقاش کلیدی در نسل خود است که توجه ی را که شایسته اوست، به خود جلب نکرده است. توجه نه به معنای فروش آثارش در بازار؛ چراکه کارهایش در سال‌های اخیر به طور قابل توجهی، فروش گسترده‌ای داشته؛ توجه به معنای بازنگری آثارش که در طی سالیان، که چه پیشرفت‌هایی داشته است.

دوره آموزشی گالری داری و مجموعه گردانی 

او افزود: «پت با بیرون آمدن از مینیمالیسم و ​​مفهوم گرایی، یک زبان بصری کاملاً مخصوص به خودش را خلق کرد – یک انتزاع جدید که انیما و شانس را در بر می­گیرد، که شعر و فلسفه را در عملی گنجانده است که شامل نوشتن، اجرا، و مربیگری نیز می­شود. او به طور همزمان یک اسطوره زنده و یک مبتکر معاصر است.»

کارهای استیر اخیرا توسط لوی گروی، گالری‌ای که با سالن 94 ادغام شده بود؛ به نمایش گذاشته شد. این گالری‌ها به همراه امیلیا دیان، گالری هنری ال‌جی‌دی‌آر را تشکیل دادند. آل‌جی‌دی‌آر اعلام کرده بود که کارشان صرفا معرفی هنرمندان نیست. از این رو استیر قصد نداشت تا با گالری همکاری کند. با این حال او روابط خود را با گالری‌هایی که مدت‌ها کار او را نشان داده‌اند، از جمله گالری لاکس در فیلادلفیا، بالدوین در آسپن وتوماس شولت در برلین، ادامه داد.

در حالی که ممکن است نقاشی‌های او اغلب انتزاعی از ژست‌های ساده به نظر برسند، اما با مجموعه‌ای از قوانین از پیش تعیین‌شده و تمایل او به برتری قدرت بر شانس همراه هستند.

مجموعه مشهور «آبشار» او که در سال 1998 آغاز شد، شامل بالا رفتن او از نردبانی بلند و ریختن رنگ از بالا به پایین می‌شد که به قطره‌های رنگ اجازه می‌داد تا به صورت خودجوش به سمت پایین روانه شوند. او در سال 2012 به آرت نیوز گفت: «جاذبه هم‌دست من می‌شود!»

آثار کمتر شناخته‌شده‌ی او که آن‌ها هم حائز اهمیت هستند به سال 1970 برمی­گردند که استیر در آن‌ها متنی والا به کار گرفته و فلسفه‌ی بودا را به تصویر کشیده است. در این اثنا او با مجله‌ی فمینیستی هرسیز و سمیوتکست که مقاله‌های تند و آتشین در باب تئوری و نظریه، چاپ می‌کنند، درگیر شد.

مطالعه بیشتر ⇐ آنچه یک گالری دار یا موزه دار، باید برای مدیریت، اجرا و نمایش آثار هنرمندان بداند؟

در سال‌های اخیر بازار فروش آثار استیر به‌طور چشمگیری رشد کرده است. بین سال‌های 2017 و 2018 به تنهایی رکورد فروش مزایده‌اش چندین بار شکسته شد. این رقم اکنون به بیش از 2 میلیون دلار رسیده، رقمی که به نسبت یک هنرمند زن معاصر رقمی بالا محسوب می‌شود.

استیر در دهه گذشته هیچ بررسی و تحلیل بزرگی در موزه‌های ایالتی انجام نداده است، اگرچه او نمایشگاه بزرگی از نقاشی­های جدیدش در موزه هیرشهورن و باغ مجسمه در واشنگتن دی سی در سال 2019 داشت. سال گذشته، موزه لانگ، یک موزه خصوصی در شانگهای که توسط 200 کلکسیونر برتر آرت نیوز، لیو ییقیان و وانگ وی اداره می­شود، اولین نمایشگاه خود را در چین در اختیار استیر قرار دادند.

پایوت به جاه‌طلبی‌ها برای تغییر این فقدان به بازنگری آثار گذشته‌ی استیر اشاره کرد و گفت: «ما دوست داریم که او در سال‌های آینده یک نمایشگاه سازمانی داشته باشد، و اینجاست که هاوزر و ویرث می‌توانند تفاوت ایجاد کنند.»