اخبار، دستهبندی-نشده
یادداشت آرش سلطانعلی در روزنامه سازندگی به مناسبت درگذشت کامبیز درم‌بخش
کامبیز درم‌بخش از مهمترین هنرمندانی بود که نقش کتمان‌ناپذیر او در زمینه تصویرسازی و کاریکاتور تا ابد در تاریخ هنر ایران ماندگار خواهد بود. فقدان این هنرمند بزرگ، از آن دسته آسیب‌هایی است که ترمیم آن به سادگی امکان‌پذیر نخواهد بود. او هنرمندِ خاطرات گذشته و سالهای رفته نبود، بلکه هنر او فرزند زمانه او بود و از این روست که تمام آثار درم‌بخش رنگ و بوی امروزی دارند و زندگی انسان امروزی در این آثار جاری و ساری است. سوژه‌های آثار درم‌بخش در عین حال که خنده‌دار و شیرین‌اند، اما تفکر مخاطب را نیز برمی‌انگیزند و این تفکر گاه به طنز سیاه نیز پهلو می‌زند.
کاریکاتورهای کامبیز درم‌بخش در عین اینکه بین‌المللی هستند، ریشه‌های عمیقی در امروزِ مردم کشورش دارند و او بیش از بسیاری از هنرمندان دیگر، در سالهای پایانی عمر عزیز خود، غم‌ها و شادی‌هایش را مردمش را به تصویر کشیده است.
نکته مهم دیگر درباره درم‌بخش، این بود که او افزون بر ویژگی‌های ارزشمند و یکتای آثار هنری‌اش، انسانی بزرگ، ارزشمند، خلاق، صاحب ایده و باسواد بود و شخصیتی که پشت تمام آثار کامبیز درم‌بخش حضور دارد، هنرمندی است که به تمام این صفات ویژه، متصف است. درم‌بخش نه تنها هنرمندی یکتا بود، بلکه شخصیتی یگانه نیز داشت و این مسئله، حقیقتی است که احتمالا تمام دوستان، آشنایان و مخاطبانی که او را از نزدیک دیده بودند، بر آن صحه خواهند گذاشت.
ما افتخار این را داشتیم که از ابتدای تاسیس مدرسه «ایده» در خدمت کامبیز درم‌بخش باشیم. درم‌بخش در مجموعه ما، از مدرسین کاریکاتور و طراحی کارتون بود و دانشجوها و جوانان بسیاری را در این دو رشته آموزش داد و به فضای حرفه‌ای هنرهای تجسمی معرفی کرد. همیشه با اشتیاق بسیار در کارگاه‌ها و کلاس‌ها حاضر می‌شد و فضای جلسات را به گونه‌ای مدیریت می‌کرد که مخاطب از لحظه لحظه این جلسات بهره‌برداری مناسب خود را انجام دهد. تمام سوالات را با دقت و حوصله پاسخ می‌داد و این ویژگی، کارگاه‌های او را به برجسته‌ترین کلاس‌های مجموعه ما تبدیل کرده بود.
تصویر دیگری که از حضور او دارم، جشن پنج‌سالگی «ایده» در خانه هنرمندان ایران است که بخشی از آن برنامه به گرامیداشت کامبیز درم‌بخش و تقدیر از خدمات او در زمینه تصویرسازی و کاریکاتور اختصاص داشت. او با تواضعی مثال‌زدنی، همراه با شرم و سپاس در این برنامه شرکت کرد و حضور عزیزش برای همه آن در آن روز مایه شادی بود. افزون بر این‌ها، کامبیز درم‌بخش از کسانی بود که همواره در برنامه‌های هنری و فرهنگی از نخستین مشوقان و حاضران بود و هیچ وقت فراموش نخواهم کرد که چگونه در بسیاری از نمایشگاه‌های مجموعه حضور فعال داشت و حتی گاه از آثار هنرمندان جوان‌تر نیز بازدید می‌کرد. او عاشق هنر بود و همین است که هیچ علاقه‌مند واقعی به هنر، نمی‌تواند درم‌بخش را از یاد ببرد.
